İyi misin?

     Bugünlerde kandırılmaya ihtiyacım var. Bu öyle bir ihtiyaç ki, en iyi bir yalan moralimi düzeltebilir, normale dönmemi sağlayabilir. Ölü gibi dolaşmam o zaman. Durup durup duygulanmaz, gözlerim ikide bir dolmaz. 

    Senden bana iyi haberler getirsinler. "O bıraktığın gibi" desinler. "Sağlıklı, hayat dolu, çok iştahlı" diye güzel bilgiler versinler. 

    Bu belki de gerçektir, şimdi aynen böylesindir, yazdıklarımı harfi harfine yaşıyorsundur, kim bilir?

    Sen gittikten sonra dünyamın tadı tuzu kaçtı. 

    Bazen aklıma gelir, "Senden kurtulacağım bir gün" diye öfkeyle ağzımdan çıkan lâf. İçime batar. Mutlaka unutacağımı zannederdim demek ki. Yok canım! Meğer tat da sendeymiş, tuz da... Böyle kurtuluş olmaz olsaydı! Üzüntüden kurtulamıyorum şimdi. Aydınlığıma gölge düşürüyor yokluğun.

    Beraber geçen son günlere takılı kalırım. Çok beğendiğim bir film sahnesini tekrar tekrar oynatırmış gibi -kendime eziyet edercesine- sürekli gözümün önüne getiririm o son dakikalarımızı. Ayrılık acısını yeniden yeniden yaşarım.

    Umarım iyisindir.